Ο δημιουργός και ιδρυτής της γυναικείας ομάδας βόλεϊ του Εθνικού Πειραιώς, Σπύρος Κουτούβαλης, σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση του, αναφέρθηκε στο ξεκίνημα της ομάδας, την άνοδο στην τοπική κατηγορία της ΕΣΠΕΔΑ, τις φετινές μεταγραφές, τους στόχους, τα αναπτυξιακά πρωταθλήματα και την προοπτική του τμήματος, μελλοντικά.
Γεννημένος στο Πασαλιμάνι από οικογένεια Εθνικών, και με πατέρα έναν από τους παλαιότερους παράγοντες του συλλόγου, δεν άργησε να κολλήσει το μικρόβιο του Πειραιώτικού συλλόγου αφού υπήρξε ενεργός αθλητής του water polo με μεγάλες επιτυχίες για 25 χρόνια.
Αποφάσισε να φτιάξει το γυναικείο τμήμα βόλεϊ στον σύλλογο αντιμετωπίζοντας, και ξεπερνώντας πολύ μεγάλες δυσκολίες, δημιουργώντας κάτι που σε όλους φαινόταν απίθανο να συμβεί και να έχει διάρκεια και σε μια πόλη όπως ο Πειραιάς με μεγάλα προβλήματα στις γηπεδικές της εγκαταστάσεις.
Με το πείσμα που τον χαρακτηρίζει, όμως, πέτυχε σε μικρό χρονικό διάστημα να δημιουργήσει δυνατές ακαδημίες από κορίτσια δημοτικού και γυμνασίου και να έχει εξαιρετικά αποτελέσματα στα αναπτυξιακά τμήματα των κοριτσιών.
Με αθλήτριες μικρής ηλικίας αλλά μεγάλου ταλέντου και με αξιόλογους προπονητές να της καθοδηγούν, πέτυχε σε τρία χρόνια η ομάδα βόλεϊ με μέσο όρο ηλικίας τα 17 έτη, να πάρει το πρωτάθλημα κορασίδων δύο συνεχόμενες χρονιές, να είναι μέσα της 3 καλύτερες ομάδες στην κορυφαία κατηγορία κορασίδων και η γυναικεία ομάδα στην πρώτη της συμμετοχή σε κατηγορία στην ιστορία της, να πάρει με αυτά τα κορίτσια και την πρώτη της άνοδο.
-Σπύρο, πώς πήρες την απόφαση να ξεκινήσεις την γυναικεία ομάδα του Εθνικού ενώ προέρχεσαι από τον υγρό στίβο;
«Δεν μπορούσα να ζω στον Πειραιά και να βλέπω γύρω μου ομάδες κοριτσιών βόλεϊ, σε ένα άθλημα που το αγαπάει πολύ το γυναικείο φύλλο, να έχουν τμήματα και ο Εθνικός με 97 χρόνια ιστορίας να είναι έξω από αυτό το κομμάτι του αθλητισμού.»
-Ξεκίνησες πολύ δυναμικά στα αναπτυξιακά τμήματα του συλλόγου και συνεχίζεις εξίσου εντυπωσιακά με δυνατές κινήσεις και στην γυναικεία ομάδα.
«Συζήτησα το πλάνο που είχα στην αρχή, πριν τρία χρόνια, με τον πρώτο προπονητή που πίστεψε ότι θα γίνει πραγματικότητα το γυναικείο τμήμα, τον Γιάννη Μπογιατζόγλου και ξεκινήσαμε στήνοντας τις ακαδημίες κοριτσιών του συλλόγου με πολύ μεγάλες γηπεδικές δυσκολίες για ένα χρόνο, πήραμε μέρος σε πρωτάθλημα εκτός συναγωνισμού και την επόμενη αμέσως χρονιά, πλησιάσαμε και αναλύσαμε τους στόχους μας σε πέντε κορίτσια πολύ ταλαντούχα που πρωταγωνιστούσαν τότε στα ηλικιακά πρωταθλήματα των ομάδων τους, τα πείσαμε να έρθουν στον Εθνικό, δημιουργώντας την πρώτη ομάδα κορασίδων η οποία ανέβηκε αμέσως.
Ακόμα και σήμερα που μιλάμε, αυτά τα πέντε παιδιά καθημερινά τα έχω συνέχεια μέσα στην καρδιά μου και τα τιμώ με τον τρόπο μου. Την δεύτερη χρονιά ήρθαν άλλα πέντε ταλαντούχα παιδιά και σε συνδυασμό με τις ακαδημίες που δουλεύουν συνέχεια από κάτω με πολλή δουλειά και με πολλή όρεξη, κάναμε και την δεύτερη συνεχόμενη άνοδο στο πρωτάθλημα κορασίδων ανεβαίνοντας στην κορυφαία κατηγορία με προπονητές τον Χάρη Κουβουτσάκη και τον Μιχάλη Παπανικολάου.
Φέτος βρέθηκαν στις 3 πρώτες θέσεις αλλά η απόφαση που πάρθηκε και με βρίσκει εντελώς αντίθετο, για την διακοπή των αναπτυξιακών πρωταθλημάτων δεν επέτρεψε στην ομάδα μας των εξαιρετικών ταλέντων γεννημένα το 2003 που πίστεψαν σε αυτήν την προσπάθεια, να ολοκληρώσει τον πετυχημένο κύκλο της.
Είναι κάτι που σε όλη μου τη ζωή θα το φέρω βαρέως μη μπορώντας να το δικαιολογήσω και να το εξηγήσω στις αθλήτριές μου καθώς, ενώ δεν τους δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα για το οποίο δούλευαν τα τελευταία τρία χρόνια, ταυτόχρονα οι ίδιες μας χάριζαν την πρώτη άνοδό μας ως γυναικεία ομάδα και μάλιστα με την πρώτη συμμετοχή μας.
Πήραμε λοιπόν την απόφαση με τους συνεργάτες μου και με τον δημιουργό της φετινής χρονιάς, τον προπονητή μας Βασίλη Κατωπόδη, να ενισχύσουμε την προσπάθεια του γυναικείου τμήματος με έμπειρες αθλήτριες, μικρής ηλικίας, με δίψα για διάκριση και με στόχους που ταυτίζονται με αυτούς που έχουμε βάλει στον Εθνικό για το μέλλον.
Οι γυναίκες που ήρθαν στον σύλλογο έχουν δημιουργήσει αίσθηση στον χώρο του βόλεϊ γιατί, παρόλο που είχαν προτάσεις από υψηλότερες κατηγορίες από αυτές όπου αγωνίζεται ο Εθνικός, επέλεξαν να είναι αυτές που μαζί με τα μεγάλα ταλέντα που έρχονται από κάτω, θα πρωταγωνιστήσουν τα επόμενα χρόνια σε μια ομάδα που η ιστορία της απαιτεί να κυριαρχεί σε υψηλότερες κατηγορίες.
Στο σημείο αυτό να αναφέρω τα κορίτσια που θα έχουμε από φέτος κοντά μας. Πρόκειται για την πασαδόρο Συμέλα Παπαγεωργίου, τις ακραίες Άννα-Μαρία Δελατόλα, Έλενα Καραγιαννίδου, Ευαγγελία Γιαννίκη και την κεντρική Ελισάβετ Σκαρλάτου. Όλες τους με παραστάσεις από κατηγορίες pre-league, A2 και Β’ Εθνική.»
-Πώς βλέπεις να εξελίσσεται το γυναικείο βόλεϊ στην Ελλάδα και ποια η προοπτική του Εθνικού για το μέλλον;
«Όλος ο αθλητισμός περνάει πολύ δύσκολα μετά την πανδημία που μας βρήκε. Το γυναικείο βόλεϊ σίγουρα βρίσκεται σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από το αντρικό βόλεϊ το οποίο βρίσκεται συνέχεια σε παρακμή και δεν μπορώ να δω τον τρόπο που μπορεί να ξαναγίνει όπως ήταν κάποτε. Πολύ δύσκολα ένα αγόρι θα επιλέξει το άθλημά μας σε αντίθεση με ένα κορίτσι που κυριολεκτικά «εκφράζεται» απόλυτα από το βόλεϊ.
Θεωρώ και το έχω εκφράσει και δημόσια ότι στις δύσκολες αυτές στιγμές που περνάει ο αθλητισμός, ήταν πολύ μεγάλο λάθος να μην ολοκληρωθούν τα αναπτυξιακά πρωταθλήματα παίδων και κορασίδων. Αυτό, είμαι κατά 90% σίγουρος ότι θα φανεί στους συλλόγους και στην εισροή παιδιών στο άθλημα του βόλεϊ πολύ σύντομα. Εύχομαι να διαψευστώ αλλά τα πρώτα δείγματα γραφής είναι αποκαρδιωτικά.
Θα έπρεπε τώρα που άφησε η πολιτεία ελεύθερες τις διοργανώσεις για όλες τις ομοσπονδίες με όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις και χωρίς κόσμο, να αρπάζαμε την ευκαιρία και οι ενώσεις να προέτρεπαν την ομοσπονδία να ολοκληρώσει τουλάχιστον τα πρωταθλήματα παίδων και κορασίδων διαφημίζοντας τα με όλους τους τρόπους που μπορεί να προσελκύσουν μια οικογένεια να φέρει τα κορίτσια και τα αγόρια της στο βόλεϊ.
Εμείς είμαστε οι μόνοι που κάναμε το αντίθετο.Όσον αφορά τον Εθνικό, αυτό που μπορώ να εγγυηθώ σαν άνθρωπος που υπηρετώ τον σύλλογο από πέντε ετών ως αθλητής, φίλαθλος, αλλά και από τη θέση που έχω τώρα στο γυναικείο τμήμα βόλεϊ είναι ότι θα κάνω τα πάντα για να φτάσω τον Εθνικό όσο πιο ψηλά μπορώ.
Μαζί με τον προπονητή μας, Βασίλη Κατωπόδη, που θα τον έχουμε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά μαζί μας, χτίζουμε μια ομάδα που θα έχει διάρκεια και ξεκάθαρους στόχους για διάκριση και βέβαια ο πρώτος μας στόχος για φέτος, κορωνοϊού επιτρέποντος, είναι το πρωτάθλημα και η άνοδος μας στην Β’ Εθνική κατηγορία.
Για να πραγματοποιηθεί αυτό, θέλουμε δίπλα μας τον 7ο παίκτη που δεν είναι άλλος από τον υπέροχο κόσμο μας που έχει αγκαλιάσει αυτήν την προσπάθεια από την πρώτη στιγμή και τον ευχαριστούμε θερμά για αυτό.»