ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΝΤΑΓΙΑΚΟ
Με αφορμή την έναρξη του νέου πρωταθλήματος της Γ Εθνικής και τη μεγάλη
προσπάθεια του Εθνικού να επανέλθει στις επαγγελματικές κατηγορίες, ο
“κυανόλευκoς” επικοινώνησε με έναν από τους ποδοσφαιριστές που τίμησε
όσο λίγοι τη φανέλα του Εθνικού. Ο λόγος για τον Βασίλη Ξάνθη που
αγωνίστηκε για 7 χρόνια, από το 1988-1995, στην ομάδα του Πειραιά από
αμυντικό χαφ μέχρι σέντερ φορ. Απέδειξε με την αγωνιστική συμπεριφορά του
τι σημαίνει “η ομάδα είναι πάντα πάνω από τα πρόσωπα” και δικαίως
χαρακτηρίζεται ένας από τους αφανείς ήρωες της ιστορικής ομάδας
αγωνιζόμενος στα σαλόνια της Α Εθνικής.
Αν και πολλά χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα καθώς τα τελευταία χρόνια
ζει μόνιμα στην Αμερική, δεν κρύβει τη λαχτάρα του για τον Εθνικό.
Παρακολουθεί τα τελευταία δύσκολα χρόνια της ομάδας και στέλνει σαφές
μήνυμα τόσο προς τους ποδοσφαιριστές όσο και προς τον κόσμο προκειμένου
να ενώσουν όλοι τις δυνάμεις τους για τη μεγάλη επιστροφή της ιστορικής
ομάδας.
-Βασίλη, πώς βλέπεις την προσπάθεια που γίνεται φέτος? Πιστεύεις ήρθε η ώρα
να επανέλθει η ομάδα αρχικά στη Σούπερ Λιγκ 2;
“Ναι, το πιστεύω και θα έλεγα φτάνει πια αυτή η κατάσταση. Η ομάδα θα
πρέπει να βρίσκεται σε πρώτη φάση στην πιο πάνω κατηγορία…”
-Βλέπουμε ότι τα τελευταία δυόμιση χρόνια ο Εθνικός έχει τον ίδιο προπονητή
και χτίζει ένα βασικό κορμό. Πόσο σημαντικό θεωρείς αυτό το γεγονός;
“Ναι, είναι πολύ σημαντικό και έτσι πρέπει να γίνεται με τον προπονητή
ώστε να υπάρχει εμπιστοσύνη. Και ο κορμός πολύ βασικός για να έχει η
ομάδα συνοχή και να υπάρχει το “δέσιμο” που λέμε. ”
“Αν και μακριά, βλέπω ενημερώνεσαι όσο μπορείς για την ομάδα. Φέτος
ξεκίνησε εντυπωσιακά στο Κύπελλο…”
“Ναι, παρακολουθώ και θα έλεγα με νοσταλγία. Καλό το Κύπελλο για την
ψυχολογία, όπως και το παιχνίδι με τον Άρη, αλλά ο στόχος είναι ένας… Το
Πρωτάθλημα”
- Τι μήνυμα θέλεις να στείλεις στα νέα παιδιά που φορούν τη φανέλα του
Εθνικού;
“Τα παιδιά πρέπει να μπορέσουν να καταλάβουν τι είναι ο Εθνικός, την
αξία της φανέλας του και την ιστορία που κουβαλάει. ”
-Τα λόγια σου καθώς και όλων όσοι έχουν τιμήσει τη φανέλα του Εθνικού
έχουν βαρύτητα… Ποιο είναι το μήνυμά σου προς τον κόσμο της ομάδας,
στους παλιούς που σε θυμούνται με πολλή αγάπη και στους νέους που έχουν
ακούσει πολλά για σένα;
“ Για τον κόσμο, να είναι κοντά στην ομάδα, να τη στηρίζουν όπως γινόταν
πάντα και να πάρουν χαρά γιατί την αξίζουν. Τα νέα παιδιά να ακολουθούν
και να αγαπήσουν την ομάδα και εύχομαι να ζήσουν και αυτοί μεγάλες
στιγμές. ”
-Είσαι από τους αγαπημένους μου παίκτες γιατί πάντα τα έδινες όλα για την
ομάδα, Για τους νέους που δεν σε πρόλαβαν, θα έλεγα ο αφανής ήρωας της
εποχής μας;
“ Σε ευχαριστώ και όντως έτσι ήταν. Έπαιζα για την ομάδα και έδινα τα
πάντα. Έτσι, ήμουν αφανής, με ενδιέφερε η προσφορά. ” - Είχες πολύ δύναμη. Ακόμη κι όταν υπήρχε γκρίνια στην εξέδρα εσύ από πού
έπαιρνες τόση δύναμη Βασίλη; Η αγάπη για την ομάδα; Είχες γερά νεύρα και
υπομονή; Θυμάμαι στο τέλος όλοι άλλαζαν γνώμη…
“ Και πράγματι είναι έτσι όπως τα λες. Όσων αφορά για κάποιες γκρίνιες,
εγώ αισθανόμουν καλά με τον εαυτό μου γιατί έκανα το καλύτερο, τα έδινα
όλα, δεν κρυβόμουν μέσα στο γήπεδο και τα έκανα όλα… και μην ξεχνάς
έχω παίξει με επιτυχία και προσφορά 6, 8, 9, και 10 σε όλες τις θέσεις.
Δύναμη έπαιρνα από τη λαχτάρα για επιτυχία και να πετύχει η ομάδα.
Έβαζα πάνω από όλα την ομάδα.. και καλά θυμάσαι έχω τρομερή υπομονή
και πολλή δουλειά και ηρεμία θα έλεγα και γερά νεύρα που είπες.. και
όντως στο τέλος καταλάβαιναν και αυτοί την πραγματικότητα και το τι
έκανα, τόσο την αξία μου μέσα στο γήπεδο αλλά και έξω από αυτό. Δεν
είναι τυχαίο το ότι όπου έπαιξα ήμουν αρχηγός και να ξέρεις πως είχα το
σεβασμό όλων των ποδοσφαιριστών. ”
–Πάμε λίγο στο παρελθόν, ποιος ήταν ο αγαπημένος σου συμπαίκτης και
προπονητής από τη θητεία σου στον Εθνικό;
“Αγαπημένοι συμπαίκτες μου ήταν δυο στην ομάδα. Ο Γιάννης Καμίτσης
και ο Δημήτρης Χόρτσας. Όσον αφορά προπονητές ο Γιάννης Κυράστας
και ο Λάκης Πετρόπουλος. ”
-Είσαι μόνιμα στην Αμερική πλέον…
“Ναι, είμαι στην Αμερική, έγινα μπαμπάς, έχω μια κουκλίτσα και
αισθάνομαι ευλογημένος που την απέκτησα. Μεγαλώνω το κοριτσάκι μου
και ασχολούμαι λίγο με το ποδόσφαιρο. ”
–Βασίλη, να σου ζήσει, να χαίρεσαι την οικογενειά σου, σε ευχαριστώ πολύ και
μακάρι να σε δω και στο γήπεδο όταν έρθεις ξανά στην Ελλάδα…
“Ευχαριστώ πολύ και εγώ Σπύρο. Πρώτα εσένα για το ενδιαφέρον, την
αναγνώριση και τα καλά σου λόγια. Μακάρι η ευχή μου να πιάσει φέτος
και να είμαι γουρλής, η ομάδα να πάρει το πρωτάθλημα και να ανεβεί στην
Σούπερ Λιγκ 2. Υγεία σε όλους, τα φιλιά μου και την αγάπη μου!!!
Αγαπάμε ΕΘΝΙΚΟ! ”