Φορτισμένη συγκινισιακά η σημερινή ημέρα για όλους τους φίλους του Εθνικού καθώς
συμπληρώθηκαν 3 χρόνια από την φυγή του κορυφαίου Έλληνα φιλάθλου, του αξέχαστου
Γιάννη Μαντζουράνη. Του ανθρώπου που με τη φωνή του ξεσήκωνε ολόκληρα γήπεδα και
που δεν έχασε παιχνίδι του αγαπημένου του Εθνικού ανά την επικράτεια. Ο αγαπημένος μας
Γιάνναρος με το αλησμόνητο “Εθνικάρα” μέχρι το φινάλε της ζωής του και έδειξε σε όλους
τους φιλάθλους τι σημαίνει ανιδιοτελείς αγάπη για την ομάδα. Το γεγονός ότι σε όποια έδρα κι
αν έπαιζε ο Εθνικός οι αντίπαλοι φίλαθλοι τον υποδέχονταν με αγάπη και τον αποθέωναν σε
κάθε αγώνα δείχνει ότι το μήνυμα που ήθελε να στείλει με την παρουσία του ελήφθη σε όλη
την Ελλάδα. Σε “σκληρές” έδρες μάλιστα, όπως η Τούμπα και το Χαριλάου δεν ήταν λίγες οι
φορές που έκανε τον γύρο του θριάμβου εισπράττοντας το ζεστό χειροκρότημα και την
καθολική αναγνώριση. Πολλές φορές μάλιστα μιλούσε στα νέα παιδιά παροτρύνοντάς τα να
αγαπάνε τις ομάδες τους χωρίς ακρότητες και μακρά από βίαιες καταστάσεις που δεν
αρμόζουν στο ποδόσφαιρο.
Ο “κυανόλευκος” μια τέτοια ημέρα δεν θα μπορούσε παρά να αναζητήσει ένα δικό του
«παιδί», έναν από τους ποδοσφαιριστές της “χρυσής” εποχής που τίμησε την “κυανόλευκη”
φανέλα όσο λίγοι. Ο λόγος για τον Τάκη Κατσικογιάννη.
Ακολουθεί η συνέντευξή:
Τάκη φορτισμένη μέρα σήμερα για τον κόσμο του Εθνικού;
“Ναι πέρασαν τρία χρόνια από τη φυγή του μεγάλου Γιάνναρου. Του ανθρώπου που
δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, θα ζει για πάντα στις καρδιές μας.”
Αγαπούσε τους πάντες στον Εθνικό, όμως μαζί σου είχε ιδιαίτερη σχέση, ήσουν το
αγαπημένο του παιδί…
Ναι, είμαι πολύ συγκινημένος, θυμάμαι πόσο δύναμη και κουράγιο μας έδινε πριν από
τα παιχνίδια. Τους σταυρούς, ήταν άνθρωπος της πίστης και μας το είχε περάσει
πολύ. Πέρναμε πολύ κουράγιο από τη παρουσία του και κυρίως από τη φωνή του.
Ήταν η ψυχή και η καρδιά του Εθνικού.»
Πολλές φορές ήταν και μια εξέδρα μόνος του…
«Ακριβώς αυτό, οι άλλοι είχαν πολύ κόσμο, γεμάτα γήπεδα αλλά εμείς είχαμε πιο
πολύ ψυχή, είχαμε τον Γιάνναρο που μας ανέβαζε ψυχολογικά για να αντέξουμε
κόντρα σε όλους. Και τους αντιπάλους, και τους φιλάθλους αλλά και τους διαιτητές
πολλές φορές.»
Τι θυμάσαι περισσότερο από αυτή την ιστορική μορφή, όχι μόνο του Εθνικού αλλά και του
ελληνικού ποδοσφαίρου;
«Πολλές φορές διοικητικά δεν είμασταν καλά. Πάντα όμως ακόμη και με δικό μας
ρεφενέ παίρναμε μαζί τον Γιάννη στην επαρχία. Δεν γινόταν να φύγουμε χωρίς τον
Μαντζουράνη. Όπου πηγαίναμε οι άλλοι είχαν χιλιάδες οπαδούς, εμείς όμως είχαμε έναν
που έκανε για πολλούς. Ήταν μια εξέδρα μόνος του και να ξέρεις μέσα στον αγώνα τον
ακούγαμε και πέρναμε δύναμη. Τι να σου πω παντού τον αποπθέωναν, είχε κερδίσει με
τη συμπεριφορά του την αναγνώριση σε όλες τις έδρες. Θυμάμαι πιο πολύ στην Τούμπα
και στο Χαριλάου και στις Σέρρες τον αγάπαγαν όλοι.»
Πάντα ήταν εκεί στα δύσκολα κυρίως
«Να σου πω, αυτό είναι και το κυριότερο. Στα πέτρινα χρόνια, αυτά που ο Εθνικός είναι
μακριά από την Α’ Εθνική, όπως λέω, εγώ κράτησε ψηλά τη σημαία του Εθνικού και θα
το κάνει για πάντα. Ήταν, είναι και θα παραμείνει για πάντα σημείο αναφοράς για την
ομάδα μας. Εμείς οι παλαίμαχοι τον έχουμε πάντα στη φανέλα μας για να τον θυμόμαστε
και να τον βλέπουν και οι πιο νέοι.»
Τάκη πες μας λίγα λόγια και για την ομάδα. Γίνεται μια σωστή προσπάθεια τα τελευταία
δυο χρόνια κυρίως, προκειμένου ο Εθνικός να φύγει από την ταλαιπωρία της Γ’ Εθνικής;
«Ναι, πιστεύω έχει γίνει μια καλή προσπάθεια για να επιστρέψει ο Εθνικός στη Β’ Εθνική
και μετά εκεί που αρμόζει στην ιστορία του, στους μεγάλους του ελληνικού
ποδοσφαίρου. Οι ανθρώποι της διοίκησης ειδικά φέτος έκαναν έναν σωστό
προγραμματισμό με βάση τις εισηγήσεις της τεχνικής ηγεσίας, έκαναν πράξη ότι
ζητήθηκε. Η ομάδα ενισχύθηκε πολύ εκεί που «πόναγε» και θέλω να πιστέυω ότι θα τα
καταφέρει φέτος. Θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στον κ. Καρυδόπουλο, είναι μεγάλο
κεφάλαιο για τον Εθνικό, κάνει τα πάντα και πρέπει επιτέλους να δικαιωθεί. Και να είστε
σίγουροι όταν ανέβει η ομάδα με το καλό θα γίνουν ακόμη πιο δυνατές κινήσεις. Το
μεγάλο πρόβλημα είναι το γηπεδικό. Εκεί πάρα τις ανακοινώσεις δεν έχει γίνει ακόμη. Τι
να πω αυτό είναι που μας «πονάει» όλους. Ας ελπίσουμε να προχωρήσει και να λυθεί το
μεγάλο πρόβλημα. Ευτυχώς μετά από πολλά χρόνια η ομάδα απέκτησε αποδυτήρια κάτι
που βοηθάει τη καθημερινή δουλειά, αλλά πρέπει να γίνει και το γήπεδο.»
Το ξεκίνημα στο Κύπελλο είναι πολύ ελπιδοφόρο…
«Βέβαια, σε αυτά τα παιχνίδια που είναι κυρίως προετοιμασίας, γιατί ο βασικός στόχος
είναι το πρωτάθλημα, βλέπουμε πολύ καλή εικόνα από τον Εθνικό. Μην ξεχνάς ότι
αποκλείσαμε τα Χανιά που έχουν μπάτζετ 1,8 εκατ. Ευρώ. Και με πολύ καλή εμφάνιση.
Όμως αυτό που μας απασχολεί είναι το πρωτάθλημα. Η ομάδα πρέπει να επιστρέψει.»
Ο κόσμος δείχνει να επιστρέφει πιο μαζικά…
«Πάντα ο κόσμος είναι κοντά. Τώρα ακόμη περισσότεροι Εθνικοί έρχονται και θα
έρχονται ακόμη πιο πολλοί. Εύχομαι να πάνε όλα καλά».
Συμμετέχεις ενεργά στις ακαδημίες, πες μας δυο λόγια:
«Εν μέσω δυσκολιών γηπεδικών κυρίως, γιατί από εκεί ξεκινάνε όλα, κάνουμε μια
μεγάλη προσπάθεια στις ακαδημίες με μεράκι και αγάπη τόσο για τον Εθνικό όσο και για
τα νέα παιδιά. Πάμε τρίτο χρόνο τώρα, αρχίσαμε με 40 παιδιά και μετράμε ήδη 220.
Συνεχίζουμε.»
Πες μας και για τους παλαίμαχους την ζωντανή ιστορία του Εθνικού…
«Προσπαθούμε να προσφέρουμε με την παρουσία μας. Έτσι με αφορμή να σου πω ότι
στις 23 Σεπτεμβρίου ημέρα Δευτέρα οι παλαίμαχοι του Εθνικού θα αγωνιστούμε σε
τουρνουά με αντιπάλους τον Λεβαδειακό, τον Πανιώνιο και το Καλαμάκι σε αγώνα για
την ενίσχυση του κοινωνικού παντοπωλείου του Δήμου Αλίμου.
Τάκη σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου
.«Κι εγώ ευχαριστώ και να στείλω ένα μήνυμα στον κόσμο ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ
για τον Εθνικό.»