H φετινή επέτειος των 100 χρόνων ιστορίας του Εθνικού βρίσκει το ποδοσφαιρικό τμήμα σχεδόν για μία δεκαετία, όγδοη (8η !) συνεχόμενη χρονιά στη Γ΄ Εθνική, ενώ έχουν περάσει περισσότερο από δύο δεκαετίες, είκοσι τρία (23 !) ολόκληρα χρόνια από την τελευταία φορά που έπαιξε στην Α΄ Εθνική.
Το περσινό καλοκαίρι, 16 Ιουλίου 2021, ξαναέγραφα στο φιλόξενο βήμα του «Κυανόλευκου» σχετικά με τη διαφορά ανάμεσα στην ιστορία ενός αιώνα και στην κατηγορία της Γ΄ Εθνικής ότι «δεν αλλάζει, όμως, με τις ωραίες αναμνήσεις και τα μεγάλα λόγια. Και μάλλον και οι ωραίες αναμνήσεις και τα μεγάλα λόγια φταίνε και τα ίδια για την κατάσταση αυτή. Ο Εθνικός πρέπει να προσγειωθεί στην πραγματικότητα και οι άνθρωποι που τον αγαπάνε να μη θυμούνται πλέον, ακόμα και να μη μιλάνε πια, αλλά μόνο να εργαστούν επιτέλους με πλάνο συγκεκριμένο και μακροπρόθεσμο. Δυστυχώς, τα χρήματα που διέθεσε τις περιόδους 2017-18 και 2018-19 ο κορυφαίος χρηματοδότης της δεν είχαν ούτε άμεσα αποτέλεσμα να ανέβει η ομάδα από τη Γ΄ Εθνική ούτε και ανάλογη συνέχεια. Αντιθέτως, οι ομάδες που τότε βρίσκονταν κάτω από τον Εθνικό, τα επόμενα δυο-τρία χρόνια βρέθηκαν να παίζουν ο Ιωνικός -με γκολ του πρώην δικού μας Γιώργου Μάναλη- στη Superleague, η Ιεράπετρα, η Επισκοπή, ο Διαγόρας, ο Ιάλυσος, η Ρόδος στη Superleague II. Και οι κρητικές και όλες οι ροδίτικες ομάδες και αθηναϊκές, όπως το Αιγάλεω και η Κηφισιά, δεν τα κατάφεραν με την πρώτη και με τη δεύτερη προσπάθεια, αλλά με την υπομονή και την επιμονή, αφού έχασαν και χρήματα και κατηγορίες, μετά σηκώθηκαν, συνέχισαν να παλεύουν και έτσι ανέβηκαν τελικά. Αντίθετα, ο Εθνικός δεν διορθώνει τα λάθη του, δεν προσπαθεί κι άλλο μετά από αυτά, όπως κάνουν όλες οι υπόλοιπες ομάδες στο ποδόσφαιρο, αλλά και οι άνθρωποι στην ίδια τη ζωή, εγκαταλείποντας έτσι τον αγώνα και τον ίδιο του τον εαυτό ως σύλλογο.»
Ένα χρόνο μετά, καλοκαίρι 2022, ο απολογισμός και της αγωνιστικής περιόδου 2021-22 επιβεβαιώνει, δυστυχώς, τα ίδια που έγραφα και πέρσι: Πολλά και μεγάλα λόγια ειπώθηκαν πριν και κατά τη διάρκεια του τελευταίου πρωταθλήματος, ότι ο Εθνικός θα ανέβει, ότι διέθετε την καλύτερη ομάδα, ότι έπαιζε επιθετικό ποδόσφαιρο, ότι η διαιτησία τον αδικούσε…Δηλώσεις, φωτογραφίες, μεταγραφές αεροδρομίου και διαδικτυακές εκπομπές έγιναν, ο περισσότερος κόσμος αποθέωνε τον τότε χρηματοδότη, αλλά στο τέλος ο ίδιος αποχώρησε από τη διοίκηση και ανέλαβε τον Αχαρναϊκό, ενώ ο Εθνικός είναι κολλημένος στη Γ΄ Εθνική και παραμένει το πρόβλημα ότι αποδεικνύεται πως και κάτι παραπάνω ξέρουν και κάτι καλύτερο κάνουν τόσες και τόσες άλλες ομάδες που βρίσκονται στη Superleague 2: Από φέτος και η Προοδευτική και η Παναχαϊκή θα βρουν εκεί τον Ηρόδοτο στον όμιλο του νότου, ενώ ο Αγροτικός Αστέρας και ο Μακεδονικός στον όμιλο του βορρά από τον Ηρακλή, τον Πανσερραϊκό και τη Νίκη Βόλου έως τον Απόλλωνα Πόντου, την Αναγέννηση Καρδίτσας και τον Αλμωπό Αριδαίας. Και ο Εθνικός με την ιστορία; Στη Γ΄ κατηγορία…
Τι φταίει;
Θα επαναλάβω ότι έγραφα και πέρσι, 16 Ιουλίου 2021, στον «Κυανόλευκο»: «προφανώς και κάτι λάθος κάνουν οι κατά καιρούς υπεύθυνοι του Εθνικού στα πλάνα τους και αποτυγχάνουν, παρόλες τις καλές προθέσεις τους και το μεγαλύτερο από τα λάθη είναι να μη μαθαίνει κανείς από το λάθος του και αυτό ακριβώς είναι που επαναλαμβάνεται τόσο καιρό έως τώρα στο σύλλογο, καμία απολύτως ούτε πρώτα αυτοκριτική ούτε μετά αυτοβελτίωση.» Και ποιο ακριβώς είναι το λάθος, όπως ανέφερα πέρσι, «εκτός από τα χρήματα (ακόμα περισσότερο ίσως και από τα χρήματα) αυτό που χρειάζεται είναι να γίνει κάτι που λείπει εδώ και χρόνια και δεκαετίες από την ομάδα, δηλαδή, ένα πλάνο συγκεκριμένο και μακροπρόθεσμο, με επιμονή και υπομονή, ώστε να μάθει έτσι κάποτε ο Εθνικός επιτέλους και να κρατάει τα θετικά που έχει, να μην τα γκρεμίζει μόνος του, αλλά να χτίζει πάνω σε αυτά, και να κατανοεί και να διορθώνει τα λάθη του και να προσπαθεί κι άλλο μετά από αυτά, η προσπάθεια, δηλαδή, να έχει συνέχεια, να έχει διάρκεια και να μη σταματά μέσα σε ένα ή δύο χρόνια ούτε να αλλάζει κάθε φορά όλο το πλάνο και όλο το ανθρώπινο δυναμικό της ομάδας, παράγοντες, προπονητές και παίκτες.»
Οι αποδείξεις για το ποιο είναι το πρόβλημα και ποια μπορεί να είναι η λύση του είναι εντυπωσιακές: Η τελευταία φορά που ο Εθνικός ανέβηκε από τη Γ΄ στη Β΄ Εθνική ήταν το 2005-2006, όταν ο τότε διοικητικός ηγέτης Νίκος Πηρούνιας κράτησε στον πάγκο της ομάδας τον Νίκο Γκουλή για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική περίοδο (αφού τον είχε προσλάβει την προηγούμενη 2004-2005 από το «επάνω» τότε «ράφι», αφού εκείνος ήταν προπονητής με βιογραφικό και ανόδους παραπάνω κατηγοριών) και, ύστερα από πέντε χρόνια, με τον ίδιο βασικό κορμό παιχτών, ο Εθνικός έφτασε έως τα μπαράζ ανόδου στη Superleague το 2010. Αντιθέτως, και τις τρεις τελευταίες φορές που διατέθηκαν μεγάλα ποσά από τους χρηματοδότες για την άνοδο της ομάδας, οι ίδιοι άλλαξαν μέσα στις αγωνιστικές αυτές περιόδους συνολικά εννιά προπονητές: Tρεις προπονητές το 2017-18 και δύο προπονητές το 2018-19, συνολικά πέντε η τότε διοίκηση (Γεωργούλη, Νεντίδη, Κουρμπανά, Καραδήμο, Γκουλή) και άλλους τρεις από την άνοιξη έως το καλοκαίρι του 2021 και ακόμα δύο το 2021-2022, συνολικά πέντε η τελευταία διοίκηση (Πάρη Κωνσταντακόπουλο, Ντανιέλ Μπατίστα, Θεόφιλο Καλύβα, ξανά Ντανιέλ Μπατίστα, Πέτρο Δημητρίου). Παράλληλα, ενώ η ομάδα έκανε πρωταθλητισμό, αρκετές δεκάδες ποδοσφαιριστές πηγαινοέρχονταν, που, εάν ορισμένοι παρέμεναν έως σήμερα, θα αποτελούσαν τον κορμό μίας ομάδας με ομοιογένεια, αυτοματισμούς και οικογενειακό κλίμα στα αποδυτήρια: Από τον Μάναλη και τον Παυλάκη έως τον Πεχλιβανίδη ακόμα και τον Πίσσα, τον καλύτερο παίχτη του Φωστήρα, που του χρόνου θα παίζει Superleague 2 με την Προοδευτική, όπως και ο Κατίδης, έχουν περάσει από τον Εθνικό πλήθος παικτών που είτε δεν προσέχθηκαν είτε απαξιώθηκαν από τους διάφορους υπεύθυνους, αλλά στις επόμενες ομάδες τους έδεσαν από τη διαχείριση που τους έγινε και ανέβηκαν κατηγορίες μαζί τους: Ο Σμίλτος κι ο Τεγούσης δεν απέδωσαν στον Εθνικό, αλλά με προπονητή τον Σούλη Παπαδόπουλο κέρδισαν άνοδο στην Παναχαϊκή από τη Γ΄ στη Β΄, όπως ο Μακρυγιάννης με την Προοδευτική πέρσι και λίγο έλειψε να το πετύχουν ακόμα και ο Λώλος, ο Ξενοπανάγος και ο Βαγγέλης με προπονητή τον Σεροπιάν στον Πανελευσινιακό.
Η αλήθεια είναι ότι το φετινό καλοκαίρι του 2022 σε επίπεδο τουλάχιστον δηλώσεων αναφέρθηκε η διατήρηση ενός βασικού κορμού παιχτών από πέρσι, όπως και επανήλθε ο αρχικός προπονητής. Για να λέγεται, όμως, όλη η αλήθεια, από το σχεδιασμό του περσινού καλοκαιριού του 2021 δεν είχαν λείψει και λάθη, που θα πρέπει να τα σκεφτούν όσοι τυχόν ήταν και τότε αρμόδιοι, ώστε να μην επαναληφθούν για το καλό της ομάδας και την επιτυχία της φετινής προσπάθειας. Τα τελικά αποτελέσματα της περσινής πορείας είναι ότι ο Εθνικός δεν πέτυχε το στόχο του, με την Προοδευτική και τον Πανελευσινιακό είχε δύο ήττες και δύο ισοπαλίες, όπου μάλιστα οι αντίπαλοι προηγήθηκαν, όπως και έναν αποκλεισμό από το Κύπελλο, όπου ισοφαρίστηκε από 2-0. Σε όλη τη διάρκεια της περιόδου, η μεσαία γραμμή ήταν περισσότερο δημιουργική παρά ανασταλτική και γι’ αυτό η αμυντική λειτουργία της ομάδας δεν ήταν εξίσου καλή με την επιθετική. Το πρόβλημα του Εθνικού ήταν το ίδιο ακριβώς και με τις δύο προηγούμενες φορές που έκανε πρωταθλητισμό, το 2017-18 και το 2018-19, ότι, δηλαδή, ενώ διέθετε παίκτες, δεν ήταν δεμένοι μεταξύ τους ως σύνολο, δεν είχε φτιαχτεί ομάδα. Διαλύθηκε ακόμα και ό,τι θετικό άφησε στην ομάδα η διοίκηση του Σπύρου Κωτσόπουλου, που από την πλευρά της είχε συνεχίσει την προσπάθεια του Ηλία Αρμόδωρου, ένα από τα παραδείγματα αποτελεί ότι στην αρχή της περιόδου με άλλα πλάγια μπακ χτίστηκε το ρόστερ (Πάππος, Αποστόλου), όμως, στην πορεία των αγώνων επανήλθαν οι βασικοί των προηγούμενων χρονιών (Νταούλιας, Ζωγραφάκης). Αλλά και κάτω από τα δοκάρια άλλος τερματοφύλακας ξεκίνησε βασικός και άλλος συνέχισε, όπως και γενικά ο σχεδιασμός του καλοκαιριού φαινόταν να μεταβάλλεται με προσθαφαιρέσεις Ελλήνων και ξένων στο ρόστερ κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος.
Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι αυτό το καλοκαίρι του 2022 έγιναν δηλώσεις για το μέλλον ότι θα υπάρχει συνέχεια και μέχρι σήμερα, τρεις πρώτες μέρες του Αυγούστου, ανακοινώθηκαν ορισμένες ανανεώσεις, και του Ζωγραφάκη και του Ντάφλα και του Διάκου και του Σάμιου, όπως και μεταγραφές, του Δρόση και του Φοφανά Σεκούμπο, που πράγματι είχαν διακριθεί ως αντίπαλοι του Εθνικού με την ομάδα της Ραφήνας και της Ελευσίνας στο δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος.
Ωστόσο, ο απλός κόσμος, εμείς που πληρώναμε το εισιτήριό μας στα τσιμέντα του παλιού Καραϊσκάκη και ορισμένοι από εμάς, μάλιστα, πληρώναμε και ένα και δύο ακριβά διαρκείας και κάτι ακόμα παραπάνω όταν η αγαπημένη μας ομάδα το είχε ανάγκη έστω και στη Γ΄ Εθνική, έχουμε κουραστεί σχεδόν δέκα χρόνια πια από δηλώσεις, ανακοινώσεις, φωτογραφίες, sites και facebooks. Το μόνο που πραγματικά μετράει για εμάς είναι η ουσία, το αποτέλεσμα και η εμφάνιση μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, εκεί κρίνεται μία ομάδα, η λειτουργία και η άνοδος από την παρακάτω στην παραπάνω κατηγορία, ούτε από την επικοινωνία ούτε από την ιστορία, αν ήταν έτσι, σήμερα ο Εθνικός θα έπαιζε Conference League.
Υπάρχει, όμως, και μία δήλωση που ξεχώρισε από όλες όσες έχουν δημοσιευθεί έως τώρα μέσα στο φετινό καλοκαίρι, μία δήλωση του Παναγιώτη Κατσικογιάννη, ναι, αυτή μετράει πραγματικά για έναν φίλαθλο, δημοσιεύθηκε στο stoplekto.gr στις 26 Ιουλίου: «Σε συνέχεια της ανακοίνωσης για την στήριξη των παλαιμάχων στην ανασύσταση της ομάδας του Εθνικού ΟΦΠΦ διευκρινίζεται ότι η συμμετοχή των παραπάνω θα είναι αφιλοκερδώς, στην προσπάθεια ανάκαμψης του ιστορικού συλλόγου». Αυτό δήλωσε ο δεξιός αμυντικός και αρχηγός, ο «πατριώτης» της ομάδας τη δεκαετία του 1980 απέναντι στους Ολυμπιακούς, τους Παναθηναϊκούς, τις ΑΕΚ και τους ΠΑΟΚ, ο «Τάκαρος» που ο ίδιος δεν κρύφτηκε, αλλά προσέφερε τις υπηρεσίες του και στην τελευταία αναλαμπή στην Α΄ Εθνική το 1998-1999, με προπονητή τον Βασίλη Παπαχρήστου, στις αντίξοες συνθήκες της αρχής του τέλους της διοίκησης Τσιαμάκη, αλλά και στη Γ΄ Εθνική το 2002-2003, τότε που ξαναβγήκε μπροστά ως προπονητής χωρίς διοίκηση, ενώ η ομάδα πήγαινε με το λεωφορείο του τότε Δήμου σε όλο το λεκανοπέδιο, πέτυχε σερί νικών κοουτσάροντας ο Κατσικογιάννης το φιλότιμο των απλήρωτων παιχτών.
«Στήριξη», «ανασύσταση», «συμμετοχή», «αφιλοκερδώς», «ανάκαμψη» οι λέξεις της δήλωσης του Παναγιώτη Κατσικογιάννη, ένας οδηγός για όλους τους υπόλοιπους Εθνικάρες και «Εθνικάρες», με ή χωρίς εισαγωγικά, για όλους τους υπόλοιπους παράγοντες και «παράγοντες», με ή χωρίς εισαγωγικά, και για όλους εμάς τους οπαδούς και φιλάθλους χωρίς, βεβαίως, εισαγωγικά του αγαπημένου και ιστορικού συλλόγου μας.
Καλή επιτυχία μένει να ευχηθούμε, λοιπόν, ως οπαδοί και φίλαθλοι και στη νέα διοίκηση, τον περσινό προπονητή και παλιούς και καινούργιους παίκτες μέχρι την Κυριακή που θα ξαναβρεθούμε όλοι μαζί, ενωμένοι, γιατί μόνο έτσι θα είμαστε δυνατοί ως αληθινή ομάδα, στο γήπεδο.
ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ
ΣΧΟΛΙΟ ΚΥΑΝΟΛΕΥΚΟΥ: O Kυανόλεύκος δημοσιεύει όλες τις επιστολές που μας στέλνετε ακόμα και αν δεν συμφωνούμε μαζί τους αρκεί να μην είναι υβριστικές.